Ýçlerindeki çýðlýk duyulmasýn diye Aðýzlarýný kapatýyorlar avuçlarýyla Gözlerinden alevler fýþkýrýyor Ve mahþer yeri oluyor sineleri Ýlk adýmda kayýyor ayaklarý Sýratta…
Tekmeleriyle yýrtmýþlardý ana rahmini, Bela doðuþtan asýlýydý boyunlarýnda, Saçlarýndan acý savrulurdu, Bela hep yan yerlerinde.
Parmak uçlarý kanatýyor deðdikleri yeri, Gölgeleri cinayet mahali, Kan revan içinde bütün düþleri, Sevmeye uzak, Nefrete yakýndý isimleri, Üstleri baþlarý hep ýslak ve karanlýk, Gece yaðmurlarla kusuyordu nefretini.
Zeryada yayýlýrken halka halka kalleþlik, Vurulmasýn iyiliðe pranga, Hangi padiþaha kalmýþ ki? Size de kalsýn dünya!
gülbeyaz sarýoðlu ikibinonun/onbirinciayýnýn/yirmibeþincigünü
Sosyal Medyada Paylaşın:
GulBeyaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.