Bir akarsu görmemiþken yittim akarýnda Karnýnda boðulmuþtum Ben öleli bin yýl oldu biliyorum. Okþama saçýmýn sarýsýný. Bakýp da yüzüme deme bana “gözlerin baban gibi” Kirpiklerimi yolmuþlardý güneþte Sonrasý; “bir varmýþ, bir yokmuþ” Masal yani…
Doðduðum þehir yýkýlmýþ ben dünyaya gelirken Geliþim alemet deðil, kýyametmiþ Gazeteler yazmýþ bunu, ajanslarda anons etmiþler geldi haberini ve ayný saat gidiþimi. Sonrasý; deprem, haber yani…
Sen gül olmadan ben bülbüldüm, výz gelir bana dikenler. Yanarken yakmam, yýkýlýrken yýkmam, usulcadýr gidiþlerim. Sonrasý; ölüm, toprak yani…
Çið bir yalnýzlýk, umutsuz bir bekleyiþ, boz renkli bir kýsrakken tükeniþ yürek iki bin parça. Yarýsý çocuk Akla zarar yazmalar Sonrasý; Kelimeler, þiir yani…
Sezer KIlýç Niþancý
Sosyal Medyada Paylaşın:
sezer_nisanci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.