Anadoluda kadýn olmak çok zordu
On iki yaþýna geldiðinde talibi olurdu
Daha çocukluðuna doymadan,
Baba evinden güvercin misali uçardý
Çocukluðunu yaþamadan, çocuðu olurdu!
Sevmek ve sevdalanmak onlara masaldý,
Analarý kýzgýn güneþte ekmek piþiriken,
Kýz Emine, avluyu süpürdünmü?
Sesleriyle uyanýrlardý hayallerinden.
Sevdalýsýna, hayalinde bile kavuþamazlardý...
Kýz kýsmýna sevmek mi aman kimse duymasýn..!
Duyan olursa beþ paralýk olurdu babalarýn onuru!
Çok azdý sevdalanýpda evlenebilenler,
Genelde erkek severdi, kýzda beðendiyse
Babasý yaþýndaki tahir aðaya gitmekten,
Son anda kurtulmuþtu elleri havada duayla,
Verilmiþ sadakam varmýþ diyerekten...
Sevdalanmakda yetmezdi çoðu zaman
Damat, sarý liralarý saymalýydý babanýn avucuna!
Öyle ya bir tarla daha lazým askerdeki oðlana
Falancanýn kýzýný seviyor dönüþünde alamazsa,
Köy kahvesine baþý dik gidemezdi!
Daha beteri yolda selamýný alan olmaz...
Anadoluda en büyük murattý!
Oðlana, sevdiði kýzý alýp everebilmek
Askerlik yapmadan baþgöz etmek!
Ölmeden torunu görmek sevmek...
Anadoluda kadýn olmak çok zordu
Sadece baþkalarý için yaþamak,
Ömrünü hayatýný baþkalarý için feda etmek vardý
Alýn yazýlarýydý kaderlerinde varmýþ çekmek
Bazen de gidipde dönmeyenleri beklemek,
Ayrýlýðýn türküsünü dinleye dinleye büyüdüm ben...
Anam, ayrýlýklara aðýt yakardý hüzünlü sesiyle...
Gitti yavrum dönmez geri deyiþleri,
Aðlatýrdý yavrusu asker olan analarý...
O askerlerin, yavuklularý gizlice silerdi gözyaþlarýný,
Oyalý yazmalarýnýn ucuyla gözlerinde damlalarý...
Anadoluda söz olurdu gelinin aðlamasý!
Acýsý büyükde olsa yüreðinde yaþamalýydý,
Elinin kýnasý silinmemiþ nice gelinlerin,
Yavuklusuna doymamýþ nice erlerin,
Aðýtlarý yakýlýrdý yýllarca Anadoluda....
Güneþ doðardý analar gelinler gün göremezdi,
Onlarýn yürekleri hep hasretle yanardý erirdi,
Akþamlar hasreti daha bir pekiþtirirdi,
Ay doðsada aydýnlanmazdý asla geceleri,
Anadoluda kadýn olmak çok zordu....
Gülþen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.