Gel beni de acýt ‘ ’Vur sineme öldür beni Býktým dünyanýn halinden Vur sineme öldür beni… ’’
Gel beni de acýt sevgili En aðýza alýnmadýk iþkencelerde bitir Küfürlerinin biri bin para olsun! Aslýnda hak ettiðim bu! Böyle yüzüme yüzüme vur piþmanlýðýný Ciðerime üfle vicdansýzlýðýmý geri Acýmayan yerlerimi de sen acýt Gel beni de vur sevgili Kendini vurduðun gibi…
Ardýnda leþ býrakýyorsun diyorlar Sýktýn mý kafana? Her uyumadýðýn gece, eli silahlý bir þüphe namluyu aðzýma sokuyor Etlerim parçalanýyor bilsen Týrnaklarýmýn diplerine doluyor tenime sinmiþ kokun Bilsen nasýl üzülmekteyim seni üzdüðüme Bilsen yerli yersiz kanamaktayým
Sesinde bir tenhalýk var Tüm suç bende diyorsun Kelimelerim yere düþüyor her susuþunda Aklanmayacak günahlara giriyor gibiyim Senin üzüldüðün kadar bilsen seni üzdüðüme Öyle dertli dertli üzülmekteyim Gel beni de acýt sevgili Ne zehirli tohumlar ekmiþim ellerimle Ellerinle boð aklýnda kalan son siluetimi Ellerinle parçala! Belki böylece rahata ererim…
nigar_ 25 11 2010_
Sosyal Medyada Paylaşın:
nigar uygun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.