Rüzgarı omuzlarıma alıp bulutlara yeni göç yolları buluyorum

Kadavradan ibaret bir gövde,
Ýmlasý bozuk bir cümle..
Bir de aramýzdaki büyüyen özlem..
Ne sen olabileceðim gözlerinin dibinde..
Ne ben olabileceksin yüreðimin terinde..
Ama...
Bir cümle olduk biz..
Anlatým bozukluðuna meyal verdik ise de,
Sevgiye dair alýntýlanmýþ,
En anlamlý söz olduk biz..
Bizden doðma mutluluðu var ettik
Aþk saðnaðýnda...
Bizden olma bir fincan umudu tazeledik
Hayat çaydanlýðýnda...
Ey kirpiklerinden saðdýðým gökkuþaðý yedi rengi,
Hüzünbaz hüzünleri unut.
Ayak diblerine kök salmýþ siyah’ý da .
Koþ, yeni demlenmiþ yürek demime.
Sokul ve mevzilen gözlerinde kuruttuðum kirpiklerime.
Þarkýlar sustu biliyorum.
Söz sýrasý bizde.
Mutluluðumuzdan alýntý birkaç çift umudumuz var
Dudaklarýmýza ördüðümüz..
Eriþmese de ellerimiz ellerimize,
Bir yolumuz var özleminde yürüdüðümüz.
Sana gel demiyorum.
Biliyorum hakkým deðil bu.
Býrak kanlý bir savaþýn içinde geçsin ömrümüz..
Çilekeþ bir sonbahar yapraðýna özensin gözlerimiz..
Ayný tende, ayný gölgede yürümese de mor düþlerimiz
Ayný sevdanýn ýslak cümlelerinde büyüsün adýmýz..
Ýlintilensin kokun Cennnetle,
Bize aidatlansýn ayrýlýk...
Ne fark eder ki..
Ben sendeyim..
Sen bende.
Bükülse de cümlelerimiz ,
Sökülse de alfabemiz biz bir cümleyiz..
’Sen ve ben’...
Ýki harf bir cümleden ibaret mutluluk...
Mutluluðuma, umudumu baðýþlayan,
Biliyorum özlem kör topal zamanlarýnda ilerliyoruz..
Sen benden uzakta,
Ben senden ýrakta yürümekteyiz..
Dýþý düþsüzlüðe gebe kalmýþ
Bir sabahýn koynunda boyun bükmekteyiz..
Bazen gözlerimiz nemlenmekte,
Bazen de özlem aramýza perdelenmekte.
Ama býrakmak yok vefalým!
Mutluluk, umuda gark olmuþsa,
Artýk dönüþ yok bu yoldan.
Ölüm;
Ölümümüzü öldürmeden gitmek yok.
Býrak ellerinden içmeyeyim bir bardak suyu.
Býrak gözlerinde sabahlamasýn yüreðim.
Uzaklarda bana ait bir cümle ol yeter.
Koynumda sonbaharlarý kurban edemesen de
Býrak yanýmda hep umut ol yarýnlara...
Sýðlýðýma / içimdeki yalnýzlýða bir dirhem hayatý aþýlayan,
Sus.
Dikenli telleri dudaklarýna getirip kanatma yaralarýný
Kavuþmamanýn ýzdýrabýna kanýp içme hüznün þerbetini.
Bak kör bir yüreðe sevgiyi öðretiyorsun.
Büyüyor içimde masum bir çocuk.
Yarým deðil cümlelerim..
Mutluluk fiilinden umut deryasý cümleler kuruyorum kýrmýzlarda.
Rüzgarý omuzlarýma alýp bulutlara yeni göç yollarý buluyorum.
Biliyorum her yol sana..
Biliyorum her söz sana.
Zifiri bir karanlýk ilerlediðimiz,
Bir ölüm kalým savaþý göðsümüzden sildiðimiz..
Býrak aramýzdaki özleme bakýp durma..
Kefenle gözlerindeki ýslaklýðý..
Gün vuslat zamaný..
Gün bizi bizde yaþatma aný..
Doldur gözlerine masum çocuðun hayallerini..
Yürü bana doðru harf harf..
Yürü bana doðru dua dua..
Bir de gelirken bana,
BÝr avuç mavi ve kýrmýzýn bütünlüðünü çok görme sakýn..
Unutma vefalý yarim
Özlediðim kadar Sen’sin..
Sevdiðim kadar Ben’sin..
Seni özlemin en güzel yaný;
Seninle her gün yeniden doðmak kýrmýzý ve mavinin büyüsünde ..
Hep nefes al emi..
Seninle hayatlandý bu hayatým...



15/04/2005


Gordion


Sosyal Medyada Paylaşın: