üþüyorum üþüyorum üstelik aylardan temmuz demek ki yokluðun tutarsýz bir mevsim öneriyor...
bence her þeyin bittiði yerde sen baþlamalýsýn, sen baþlamalýsýn ki bir baþka sen düþ ile gerçek arasý sarmaya koyulmasýn yaralarýmý...
inan geçen günlerin bir ehemmiyeti yok yok iþte, ne sensiz günaydýn diyen bir güneþ’in nede karanlýðý aydýnlatan ay ve yýldýzlarýn...
üþüyorum elim kolum baðlanmýþ gibi bu defa bak iþte, alt edemedim de gururumu ve üstelik... pencere kenarýnda susuz bir çiçek gibi dalgýn þimdi gözlerim
gel, bütün yaðmurlarý sen baþlat bu defa sonra, pencereler gökkuþaðýný armaðan etsin bize öyle hiçbir þey olmamýþ gibi... ama önce, yüreðini getir olmaz mý ? zaten ardýndan ellerin kendiliðinde sýðýnacaktýr avuçlarýma...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.