ACI

sensiz kendimi biþey sanmýþtým,
meðer sensiz ben bir hiçmiþim,
silinince sana dair ne kaldýysa aný diye etrafýmda,
ben bir yalnýzlýk türküsüyle kalakaldým.

iþte o zaman,
bir ýssýz gece masalý gibi düþtün aklýma,
öðlece durdum,
Etrafýma baktým þöyle,
ses yok, konuþacak kimse yok,
Kendi kendimin doktoruymuþum gibi,
Nedeni belli deðil dedim halimin,
Ve dilime eskilerden bir türkü doladým.

-deðmen benim gamlý yaslý gönlüme,
-ben bir selvi boylu yardan ayrýldým....

Ne güzel dokunmuþ dizeleri içli içli,
daha baþýndan gözyaþlarýmýn kapaklarýný açmýþtý bile,
her hecesi beni sana götürüyor ama seni bana getirmiyordu,
yanaklarýmdan süzülen yaþlar dudaklarýma deðince,
gözyaþlarým içimi baþka yakýyordu,
ve ben türküyü söylemeye devam ediyordum,
senin belki gelir umudumu içimde yitirmeden...



Asým YAMAN
Sosyal Medyada Paylaşın: