Bir þairin dilinde sevgili Bir denizin dibinde aksiseda Oldum kaldým bittim Ve bir sabah oldu Düþümde ak sakal Korktum Gitmeye yer bulamadým Kendime durdum Sýmsýký anne kucaðý
Bir gölge yazdým Adýný senin Tek kalem gövdeme Gökyüzü deniz ve çiçek Yazdým gözlerimin altýna Öyle çok aðladým ki Tanrý duydu sesimi Kalemimi kýrdým
...
Sanadýr hep geliþlerim Beni kefensiz býrakma.. ...
Ve þimdilerim Yakamda sorguç Bak bunlar kaldý elimde Ateþ ter ve gece Nüfusundan düþtüm Tanrý’nýn Gömülmeye toprak bulamadým
Beni sen büyüttün sevgili Dizlerimde hala Sevdanýn kanayan yaralarý Ve yüzümde Bir denizin gelgitleri Yalnýzým her þeyimle Bir falez boðumunda Kalmýþlýðýmla tek iþte Gittim gittim gittim Beni sen uðurlama
Ben büyüdüm artýk Ýçinde senin Doður beni sevgili Sosyal Medyada Paylaşın:
Özkan KÖSE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.