GÖNÜL

Gel gönül, boþyere çýrpnýp durma
Çýrpýna çýrpýna duruldun artýk.
Bir saat misali yýllarca koþtun,
Amansýz koþmaktan yoruldun artýk.

Gahi gül bahçesi dedin koþturdun,
Gahi kervanýna daðlar aþýrdýn
Gahi düz ovada yolun þaþýrdýn
Þimdi bir su gibi duruldun artýk.

Ömrünü sevdalarla heder eyledin,
Gönül sultanýný gelir belledin.
Yazýk gül bahçeni talan eyledin
Boþ hayallerinen yoruldun artýk.

Gel gönül,beyhude avutma kendin,
Hani yoktu senin eþin menendin
Sanma gönül artýk feleði yendin,
Felekle yarýþmaktan yoruldun artýk.

Birgül Kýzýlkaya 20. 11.2010 Ýzmir




Sosyal Medyada Paylaşın: