Yanılmışım...

Yeniden baþlaya bilirim sanýyordum,
Yeniden baþlamýþým - yanýlmaya! Yanýlmýþým...
Bir daha kýrýlmam sanýyordum,
Haklýymýþým bak bir kere deðil, bin kere kýrýlmýþým!
Öðrendim sanýyordum Güvenmemeyi insanlara,
Öðrenmiþim bi kere sevmeyi, guvenir olmuþum herkese,unutmuþum...
Güller koymuþ kitap aralarýna kurutmuþum,
Bilememiþim kökün daha deðerli olduðunu yapraklardan...
Tam anladým sanmýþým gerçekleri,
Anlamamýþým,Köklerin çýktýðýný topraklardan!
Ve hatýrlamýþým insaným - ben de topraktan yoðrulmuþum,
Sadece zaman vurmuþ insanlktan yorulmuþum.
Sanýyordum ki gönlüne yar olmuþum,
Ama sen suymuþsun bense yanar kor olmuþum.
Deðdikçe bedenime önce saðýr, kör olmuþum,
Sonra deðiþmiþ ben de suyla dolmuþum...

Þimdi herkes alkýþlýyor seni,þaheserinim!
Sen o zalim ellerin bense hala seninim...

Sosyal Medyada Paylaşın: