LEYLA-II

Leyla, anlatamadým mý ben derdimi
Geceler karanlýktýr
Yýrtýktýr bir tarafýndan
Kuþlar düþer boþluða
Sonra vurulur kanatlarýndan.

Sen bilmezsin
Çocuklarýn anneleri vardýr.
Ve o çocuklarýn
Sýrtlarý pek, karýnlarý toktur.
Giydikleri üstlerinde
Yemedikleri artýktýr.

Leyla, gözlerin gece kadar karanlýk
Yýldýzlar sürgün mü yedi?
Aðaçlarýn boyu adamlar kadar
Babanýn elleri eve
Üzgün mü girdi?

Sen bilmezsin
Çocuklarýn babalarý vardýr
Ve o babalarýn
Cepleri dolu, ayaklarýnýn
Altýnda arabalarý vardýr.
Kýþ geceleri kýsadýr.

Leyla, efkârýn þehirleri bastý
Tatil dediðin uzak, adamlarýn
Yüzü hep asýktý.
Sen bilmezsin onlarýn kaçtýðý
Yer, yazlýktý.

Sen bilmezsin
Çocuklarýn kardeþleri vardý.
Ve o çocuklarýn
Ellerinde dolarlar,
Havada oynardý.

Leyla, dudaklarýn büzük
Saçlarýn daðýnýk
Babanýnsa cepleri delik
Diðer babalar karþýsýnda
Hem ezik hem de büzük.

Sen bilmezsin.
Alýþ veriþ maðazalarýnýn
Gece yarýlarýna kadar dolduðunu
Kolalarýn, hamburgerlerin tüketildiði
Masalarda baþlar hayat.

Leyla, geceler uzun ve karanlýk
Haydi ört üstünü uyu artýk.


M.S./2010
KAHRAMANMARAÞ


Sosyal Medyada Paylaşın: