Uyandýrmayýn beni, ebediyete kadar
Karanlýkla barýþýk, güneþlere küskünüm
Hep hayâller kurayým, tâ kýyâmete kadar
O vefâsýz dostlara, gülüþlere küskünüm
Kuþlar dahi konmasýn; hep uçurun! uçurun!
Aðaçlar yaprak döksün, boyunlarý bükülsün
Ýnleyen rüzgârlarý, hep susturun, susturun!
Yapraklarýn yerine, gözyaþlarým dökülsün
Dereler gibi aktým, kuþlar misâli öttüm
Bir feryâd gibi döndü, seslerimin sâdâsý
Alevsiz ocak gibi, sessizce yanýp tüttüm
Bu adam âteþlerin, boynu bükük gedâsý
Meðer benden habersiz, þu rûhumu çalmýþlar
Aramaktayým her gün, içimde ve dýþýmda
Meðer benden habersiz, her þûhumu çalmýþlar
Aramaktayým her gün, þu gencecik yaþýmda
Bütün hayâllerimi, ben gurbette büyüttüm
Kendimden çok uzaðým, fakat ölüme yakýn
Bir ömrü, bu bedeni, gözyaþýmla çürüttüm
Beni kitaplarýmla, köy meydanýnda yakýn
Bende tezâtlar neden! doðuþtan iç içedir?
Kazanýrken kaybeden, usta bir kumarbâzým
Buharlý pencereme, vuran garîb serçedir
Hani nerde elimle, beslediðim þahbâzým?
Gözyaþý kirpiklerde, bir cam gibi kristal
Ruhum da bedenimde, âdetâ buz kütlesi
Biraz güneþ içindir verdiðim bunca kitâl
Erisin artýk mavi, ince aysberg kütlesi
Ýçime karlar yaðmýþ, topraðým cam gibi buz
Gözüme sisler çökmüþ; istikbâl bir siluet
Gelecek baharýmda, açmayacak bir nevruz
O karlar kalktýðýnda, Soner çoktan iskelet
Soner Çaðatay 24 Kasým 2010 /Wuppertal
Teþekkür: Sesiyle ve yorumuyla þiirime renk ve hayat katan çok deðerli Durak Yiðit beye sonsuz teþekkür ediyorum.
Kelimeler:
Garîb: yabancý, tanýmadýk
Þahbâz: Doðan kuþu
Þûh: Sevgili, neþeli sevgili
Kitâl: Savaþ