Memleketim...
Nerelisin diye sormayýn bana,
Patatesin bol olduðu yerdenim.
Hasreti bitirdi tak etti cana,
Daðýn taþýn YOL olduðu yerdenim.
Ýn kayasý baþý dimdik duruyor,
Yaprak yeþil otlar tezden kuruyor,
Bilmeyenler nere diye soruyor,
Yumurtanýn FOL olduðu yerdenim.
Doyulur mu o yemyeþil daðlara?
Dere tepe mor sümbüllü baðlara,
Hasretliðim orda geçen çaðlara,
Gözelerin GÖL olduðu yerdenim.
Kelkit vadisine yüksekten bakar,
Sularý serindir buz gibi akar,
Kalleþlik bilmeyen mert adam çýkar,
Dikenlerin GÜL olduðu yerdenim.
Gölaða tepesi kayabaþýnýn,
Kýraç,küren,micos,göverdaþýnýn,
Ýlkbaharý yazýn, karakýþýnýn,
Aylarýnýn YIL olduðu yerdenim.
Çilekeþ insaný dert ile yaþar,
Ekmeðin ardýna rýzkýna koþar,
Geçim derdi zordur engeller aþar,
Çilelerin SEL olduðu yerdenim.
Bereket topraðý bereket suyu,
Dað baþýnda göze ovada kuyu,
Ceviz fýndýk dolu dereler boyu,
Armutlarýn KEL olduðu yerdenim.
Canik daðlarýnýn eteklerinde,
Niksar ovasýnýn biteklerinde,
Çiçek özlü arý peteklerinde,
Sütleðenin BAL olduðu yerdenim.
Ihlamur yapraðý ilaç sayýlýr,
Kuþburnuyu içen hasta ayýlýr,
Taze mýsýr köz üstüne soyulur,
Kýrýk fiðin YAL olduðu yerdenim.
Patetes kuyuya arpa ambara,
Zamaný gelince ediyor para,
Allah düþürmesin cümleyi dara,
Ak gosdilin ÇÝL olduðu yerdenim.
Tokat’ýn incisi Niksar’ýn köyü,
Belediye oldu kasaba deyi,
Köylerin içinde belki en eyi,
Kýr keçinin ÇUL olduðu yerdenim.
Suyu akar yükseklerden engine,
Az rastlanýr dünyalarda dengine,
Aþýk oldum kainatýn rengine,
GÜNEBAKAN GEL olduðu yerdenim.
Þehri Karakaya ( 24 Kasým 2010)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.