ÖMERLER KÖYÜ ( BOLU )

Bolu Ömerler köyü ilk görev yerim benim,
Kendim Tokat ilinin Niksar’ýn köyündenim.

Görev yaptýðým yýllar Tavit (Tevfik) dayý yaþardý,
Köylünün tüm iþine yorulmadan koþardý.

Daðda ki mantarlarýn yerini o bilirdi,
Sepetini doldurur köye öyle gelirdi.

Yað yoðurt ve kaymaðý tesislere satardý,
Yaþadýðý her þeyi muhabbete katardý.

Gökdemir tesisleri her gün uðrak yeriydi,
Oranýn patronu da Ömerler’den biriydi.

Bir gün kaymaðý satýp, köye geri dönerken,
Araba bulamamýþ, sabah biraz da erken.

Yolda güzel bir poþet bulmuþ eline almýþ,
Ýçinde ne var deyip hemen hayale dalmýþ.

Poþet acer ve temiz mutlak bir þey olmalý,
Bahtý yaver gidenler böyle bir þey bulmalý.

Paltosunun altýnda taþýdý biraz onu,
Acaba ne olacak bu gün kýsmetin sonu?

Köye kadar beklemek sabýr gerektirecek,
Acaba para pul mu, veyahutta giyecek..?

Doktorun villasýnýn yanýnda sabrý taþtý,
Yolun altýna inip hemen poþeti açtý.

Açýnca o meraký dönüþtü hayretlere,
Böyle pislik konur mu, güzelim poþetlere...?

Allah belaný versin diyerek attý hemen,
Sakýn bu hallerimi Ali Osman’a demen.

Lakin bunda ibret var, hatýrladým Hadisi,
RESÛL dedi aldanan insanlarýn adisi.

Dünya güzel bir rüya, geçici bir hayaldir,
Bal kaymak yese bile, çýkan ibretli haldir.

Güzel ambalajlarla aldatýr insanlarý,
Felakete götürür, bakidir sananlarý.

Alayiþli görünmek dünya senin huyundur,
Bir gün olur anlarýz, bu hayat bir oyundur.

Ömrümüz kýsa bizim, zaman hýzlý geçiyor,
Bu handa ikamet yok, konan mutlak göçüyor.

Burasý sýnav yeri, çalýþan kazanacak,
Peygamber ikazýdýr, mücrim olan yanacak.

Ustaoðlu; Ýbret al,dünyayý dost edinme,
Cennet istersen eðer, bu çöplükte didinme.

Þehri Karakaya ( 09 Ocak 2009 )
Sosyal Medyada Paylaşın: