’’Martýlarýn gagaladýðý Ýstanbul bu Her kaldýrým taþýnýn kenarýndan ayrýk otlarýnýn ve çiceklerin fýþkýrdýðý.’
havada yeni bir çizik kokusu bulutlar kanýyor. kulaklarýma yapýþýyor henüz avlanmamýþ kuþ sesleri. gökkuþaðýný düzeltiyor sýfýr grubu pozitif çocuklar resimlerde renkleri düðümleyerek uzak bir kreþte.
yaðmur damlalarýyla seviþiyor erotik þarkýlar söyleyerek. yolculuðum oturma odalarýnýn rahat koltuðuna. burada otursam ömür boyu yaðmur güneþ demeden belleðimin uzayýp giden duvarlarýna yaslanarak bulutlar daðýldýðýnda kendi oksijenimle paslanarak.
rüzgar dans ederken dallarýn arasýnda mendereslenerek dönüyor bir ýrmak. kokuyor kokuyor kokuyor manolya. çýkmaz bir sokaðým akþamýn mendilinde.. senin gizlerinde yanan garip bir sancýyým..
bir yaným seni dinliyor gecekondularýnýn hep birden türkü söylediði Ýstanbul
bir yanýmda; bir yol kenarýnda otlara bürünmüþ suskunluðu martýlarýn..
Sosyal Medyada Paylaşın:
jankajmeran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.