Menzil..
Ey aydýnlýða can veren sevgili
Karanlýðý bekleyen gündüz
Zamaný tutan kader
Tut kollarýmýzdan bir þafak vakti
Aydýnlýk eyle
Kevser’in dalgalarýnda çýrpýnan gözlerimizi.
Ey berrak duygulara can veren sevgili
Zemheri geceleri eriten güneþ
Ýçimizi ýþýtan muhteþem sezgi
Dök üzerimize asude mevsimlerin
Sýrlý güllerini
Tutarak dualara açýlan ellerimizi.
Ey mazlumlara muþtular sunan sevgili
Arþý çevreleyen nur
Kitabý yazan kalem
Serp üzerimize eflatun renklerini
Kýr çiçeklerini
Kuþat boydan boya sýzlayan yüreklerimizi.
Ey varlýðýna sevinç duyduðumuz sevgili
Ebedi aþkýn iksiri
Ruhumuzu kaplayan eþsiz güzellik
Topraða çevir görkemli nefsimizi
Sarmadan alevin kýzýl süsü
Zaferin engin coþkusuna eriþtir bizi .
Ey bizi biz yapan can sevgili
Zamaný çevreleyen mekân
Mekâný çevreleyen zaman
Tutarak sinemizden bir þafak vakti
Sevdanýn derinliklerine çek yüreklerimizi
Erirken sonsuzluðun harcýnda arzularýmýz
Maksad-ý Menzile eriþtir benliðimizi..
Nisan/mayýs..Ýstanbul/2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.