OYUNCAKLARIM

Aman kýrýlmasýn…
Sakýn bozulmasýn….
Dünyanýn parasýný verdik eskimesin diye,
Sakýnýlacak ve korunacak bir oyuncaðým olmadý.
Hiç bozulmadý oyuncaðýmýn kumandasý da…
Kumandalý oyuncaðým olmadý ki…
Nice yaþýtlarýmýn üzüldüðü bu durum, üzmedi beni asla.
Üstelik sevinip mutlu oldum.
Oyuncaklarýmýn deðeri geçmedi benim önüme diye.
Yani ben hep önde oldum.
Sevgi olarak, ilgi olarak oyuncaklara kýyasla.
Hiçbir maðazada bulunmayacak oyuncaklarý,
Ben kendim yaptým hep.
Ýþte bu durumdur yaratýcý düþünceye sebep.
Atýk malzemeler elimde bazen araba oldu, bazen top.
Biraz düþünce ve biraz emek.
Ablamýn elinde rengârenk bebek,
Benim elimdeyse araba demekti.
Ýcat etmeye yönelik geliþti bende her düþünce,
Bu düþünceleri ilmik ilmik dokudum.
Hediyelik eþyalar ürettim.
Sonra sabun yaptým tencerenin içinde.
Paraya çevirdim o sabunlarý satarak.
Ben þahsen böyle okudum.

Mustafa EROL
Manavgat/Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın: