Geriye Kalan Hep Aynı…
mna1905
Geriye Kalan Hep Aynı…
Unutmak istemediðimdendir akan gözyaþlarým..
Dinmesini beklemediðim acýma çare arayýþýmdýr,
Durmak bilmeden akan gözyaþlarým..
Hayatýn zor yaný belki þimdi gördüðüm..
Ortasýnda kalýp,tek baþýma mücadele ettiðim..
Durup bakýnca, kocaman bir yalnýzlýkla beraber,
Gidenin sadece gözyaþý,
Geleninse yine acý olduðunu görmek,
Beni yeni bir umutsuzluðun daha kollarýna iten..
Her an çýkmaya hazýr durur aðzýmda söz yaþlarým..
Yine beklerim bu fýrtýnanýn da dinmesini..
Dinmeyeceði gerçeði beni uyarsa da
Ýçimde son kalan bir umut elini uzatýr bana..
Beklememi ister..
Ama o el her defasýnda kendini geriye çeker, arkasýný dönüp gider..
Bu sefer gözyaþlarýmla birlikte
Akýp gider iþte o zaman söz yaþlarým da..
Ýkisi birden öyle acýtýr ki,
Geride býraktýðým onca hatýrayla baþ baþa kalýr bedenim..
Ayný þeyleri fýsýldayan o sesler karþýsýnda kulaklarýmý
Ardýndan gözlerimi kapatýr beklerim..
Ama dinmez iþte..
Dinmiþ gibi hissettirse de
Ýçime,eskiye baðlý yepyeni umutsuzluk,çaresizlik oturur..
Yüreðimin tam orta yerine..
Ufak bir dalgalanmada
Yavaþ yavaþ yenileri eklenir üzerine..
Büyür..büyür..büyür..
O an daha derin hissederim
Ýçimdeki sonsuz denizin karaya çarpma seslerini..
Sanki delip geçecek, taþmaya hazýr gibi..
Ýþte o zaman yine baþlar akmaya gözyaþlarým..
Küçük bir umut yine bana elini uzatýr..
Denizin sakinleþmesini,
Güneþin parlak yüzünü bana dönmesini beklerim..
Her defasýnda uzun bir bekleyiþ olsa da
Yine dinmez o yaþlar..
Kalan son umut parçalarý olsa da
Daha da büyüyen umutsuzluklar yok eder onlarý da..
Býrakmaz peþimi geçmiþe iz býrakan anýlar..
Gelir yine beni bulur..
Benden giden sadece gözyaþlarým olur..
Geriye kalan hep ayný...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.