Yüzünü asýp ta selamý kesme, Gülüþün olmadan yaþayamam ki. Elimi býrakýp gidebilirsin, Deli poyraz gibi es... Ama! Gül bahçemin,güllerini yolamazsýn ki... Sana emek verdim, Göz pýnarým’la suladým, Üstüne titredim, tomurcuk oldun, Tam açmak üzereyken solamazsýn’ki...
Suçluyum biliyorum, Cezam müebbet olmalý, Fermanýma kýrmýzý kalem’le imza atabilirsin, Aklýmý baþýmdan alan gözlerinde de boðabilirsin, Ama! Okþamaya kýyamadýðým, Kömür karasý saçlarýnla boðamazsýn ki...
Evet suçluyum, Dünyanýn en büyük suçunu iþledim, Senden hiç karþýlýk beklemeden gönlümü verdim. Suçluyum,hemde çok suçlu, Çünkü ben seni çok sevdiðim için, Büyük günah iþledim... Cezama razýyým, Ama! Yüreðin benimle yekpare oldu, Onu deli yüreðimden söküp alamazsýn’ki...
....................... Ahmet MORAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Moran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.