Seviyorum diyerekten, saldý beni gurbet ele. Aþkýndan, hasretinden deli gönül düþtü dile. Bülbül uçtu, çok dolaþtý, konamadý baþka güle. Haber versem, mektup yazsam, götürmez mi yel Aysel’e?
Sabah yelden, gündüz günden, gece aydan soracaktý. Ben dönerken býraktýðým yol baþýnda duracaktý. Bensiz geçen günlerinde beni anýp yanacaktý. Sarhoþ gönül, aptal gönül, buna da mý kanacaktý?
Yalnýz beni sevecekti, þimdi vermiþ ele gönül. Gitti gayrý günah senden, konuþ artýk kemiksiz dil. Karaman’ým sana ondan sevgi þefkat kalmadý bil. Yaþla dolu gözlerini, boþta kalan elinle sil.
Sosyal Medyada Paylaşın:
vega4 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.