Ne zamandýr kelâmým, bu bahse lâl kesildi, Bitirmediðim sözü, söyledim saymamýþam, Mâzimin suskun hâli, birkaç yýllýk fasýldý, Ben ki çýktýðým yoldan, ezelden caymamýþam.
Söz meclisten dýþarý, esirgemem lâfýmý, Hasmým el-aman demiþ, baþýný ezmemiþem, Davam benim onurum, terkeylemem safýmý, Hevâ ve hevesimin, peþine gezmemiþem.
Üslûbum mizânýmdýr, kiþiliðim kelâmým, Doðru sözü dinlemiþ, eðriyi hep itmiþem, Terbiyemdeki çizgi, adamlýða selâmým, Kavga döðüþ bilmemiþ, yüzüm dönüp gitmiþem,
Ne dayýlýkta gözüm, ne efelik amacým, Kimsenin hukukuna, tecâvüz etmemiþem, Kin ve nefret yerine, hoþgörüdür baþ tâcým, Adamýn helâline, art niyet gütmemiþem.
Mâsuma ve mazluma, öksüze ve yetime, Mahallemde bacýma, kol kanadým germiþem, Þâhsýma hiçbir pâye, almadým niyetime, Zalimin taþ kalbine, her dem korku vermiþem.
Yeri geldi aç kaldým, cebimde üç kuruþla, Zenginin kapýsýnda, muhtâcým dememiþem, Nefsimin arzusunu, devirdim bir vuruþla, Haram olan ne varsa, bir lokma yememiþem.
Dürüstlük her halimde, doðruluk dilimdedir, Hiçbir Allah kuluna, bir yalan dememiþem, Adalette Ömer’in, ölçüsü elimdedir, Zalimin kesesine, diyet ödememiþem.
Erkek doðmak baþkadýr, adam olmak çok baþka, Anama ve babama, aykýrý gitmemiþem, Ömrüm içre bir nefes, demedim ki hiç keþke, Dönüp mazime baktým, kimseyi itmemiþem.
Yaþým yetmiþ baþým kel, on çocuða babayým, Otuzüç torunumu, hanemde beslemiþem, Süslü sözleri bilmem, mazur görün kabayým, Birtek ayýbým var ki, hanýmý beþlemiþem.
Adamlýk kitabýný, ömrüm boyunca yazdým, Okul okumadýmsa, yerimde saymamýþam, Mürekkep kaným oldu, mezarýmý ben kazdým, Doðru bildiðim þeyden, dönüp de caymamýþam.
Adamlýðýn raconu, her hâlimden bellidir, Kötünün selâmýný, bir kere almamýþam, Yüreðimde merhamet, sayýlsa bin ellidir, Biçâreye, muhtaca, caresiz kalmamýþam.
Adamlýða ismimi, kazýmýþým hâlimle, Birgün þikayet edip, bahanem kýlmamýþam, Kâh güçlüye dur demiþ, kâh kapýþtým âlimle Zor denilen yokuþtan, dönüpte yýlmamýþam.
Karým ve evlâdýma, dilimi hiç bozmadým, Sevgide ve saygýda, sýnýrlar çizmemiþem, Keyfimin peþisýra, sorumsuzca tozmadým, Ailemin gönlüne, "Ya Sabýr" dizmemiþem.
Kitabýmda "Adamlýk", insandan aþtý bende, Hayvanýn hakkýný da, pervasýz savunmuþam, Birinin can acýsý, canýmdan taþtý bende, Bir tatlý mýrýltýyla, günlerce avunmuþam.
Nebatat denen beden, fýþkýrýyor topraktan, Boynu bükük çiçeði, susuz býrakmamýþam, Bir gonca gülün bile, hiç farký yok yapraktan, Adamlýðýma gülen, yüzleri takmamýþam.
Adamlik bir duruþtur, baþin dik olmalýdýr, Dilden dökülen kelam, doðruyu bulmalýdýr, Ve yüreðinde heryer, insanlýk dolmalýdýr, Bunlardan gayrýsýný, adamlýk bilmemiþem.
22.Kasým.2010 / Frankfurt
Metin ESER
Yillarin birikimiyle ve icimde olusan bir yara vardi ki, yine uzun zamandir bu bahsi yazmak arzusundaydim. Ve gectigimiz hafta icinde bu konuda yogun bir doluluk hasil oldu alemimde. Hele ki erkek tarafinda olmaktan dolayi icimi yaralayan bu konu nihayet kalemimden damladi ve bu ilhamin pesini birakmadigimda bu eser ortaya cikti.
Adamlik, öncelikle anildigi gibi sadece erkeklere mahsus bir karakter hali gibi görünse de, özündeki gercekler insan olmanin erdemini de yansitir. Bu sebeple, "Adam olmak" öncesinde "Insan olmayi" gerektirir. Maalesef ki, toplumumuzda siire konu olan temanin basliklarinda cok büyük eksiklikler ve yildan yila yozlasan hayat kesitleri herkesin duyu organlarina fazlasiyla takiliyor aslinda. Fakat bu icimizi acitan gercegi tersine cevirebilmek ve önce evlatlarimizdan baslayarak irtibat halinde oldugumuz herkes tarafindan karakter sahibi olmak noktasindaki durusumuz örnek teskil edecek vasiflara sahip olmalidir. Birgün bu dünyadan göctügümüzde, ardimizda biraktiklarimiz, bizim hakkimizda "Adam gibi Adamdi" diyebiliyorlarsa ve biz onlara bunu söyletebilecek sekilde yasamis ve cevremizdekilere de adamligin en güzel örnegini yasatmissak, o zaman biz bu dünyadan göcsek bile biraktigimiz izlerle ilelebet yasariz. Ve en önemlisi de öldükten sonra güzel izlere yasayabilmek ve sevenlerimiz, saygi duyanlarimiz tarafindan yasatilabilmektir güzel olan.
Adamlik bir durustur, insanin basi dik olmalidir, dilinden dökülen kelam dogruyu bulmalidir ve yürekte her köse INSANLIK dolmalidir, bunlardan gayrisi da zaten ADAMLIK degildir, INSANLIK hic degildir...
Siz sevgili siir dostlarindan bir arzumu da paylasmadan gecemeyecegim. Sizlerden istirhamim, lütfen bu siirimi paylasin ve mail gruplarinizda yayinlayiniz. Cünkü bu konu her Türk vatandasinin üstünde titizlikle durmasi gereken bir konudur ki, eger bu konuda eksigimiz yoksa, ne mutlu bize, ne mutlu size.
Sevgi ve muhabbetlerimi sunuyor, sevdiklerinizle ve sizi sevenlerle beraber nice saglikli, mutlu ve huzurlu uzun bir ömür diliyorum.
Sevgi ve muhabbet yüreginizden, sevdikleriniz ve sizi sevenler yanibasinizdan eksik olmasin ve tebessüm yüzünüze ve dudaklariniza taht kursun diyorum.
Sevgi, muhabbet ve saygilarimla...
Sosyal Medyada Paylaşın:
MetinEser Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.