Damar

açýk kapý istemiyorum
mekâným dar olsun
insan, hayvan sohbeti uzak...

gürültüyle açýlsýn her açýldýðýnda kilit
yalnýz baþka sada olmasýn!

bir tanýdýðým: gövdesiz gardiyan
birde onun betonu öpen kunduralarýnýn
dehþet takýrtýsý

saklayýn mavi olaný
bir çift göz de olsa
sýzmasýn içeri tepkiye sebep olacak
bilirsin ýþýðýn deðmediði yerin halini
bilirsin, kasýlýr vucut buluþtuðunda yabancý suratlarla
onlar, yani asýrlar önce etimden koparýlanlar deðil
benim yalnýz hayret burda

açamýyorum gözlerimi
topraðýn buðusu mu düþtü içeri ne!

dönen küre olmuþ aðýr aðýr iþliyor zaman
biçimleniyor herþey aðýr aðýr
sabýrsýzý çýldýrtarak
bir anlýk:deprem
bir anlýk:çýð, yangýn, sel; afet
bak bir anlýk nelere sebep...

gördüðünü düþünüyor insan
gördüðünü öðreniyor
gördüðünü yaþýyor
duyumsamazsa gördüðünde bir sýcak kýpýrtý
beslense de yaþayamaz üç gün: merhaba!

alýþmaz güvercinler bir anda sahibine
zaman ister, ilgi ister
akacak soyunu gezdirecek yurt ister
bu ilkeleriyle yola çýkýp guvendimi sahibine
inanýr
damar olur
kopmaz gece kelebeði ondan habersiz bir yere
damar olmak: baðlanmaktýr sevilene
alýþmaktýr alýþkanlýklara
damar olan baþka yerde yapamaz
ya ölür çok geçmeden azabýndan
yada kaçar bir yolunu bulup koptuðu diyara

bir öyküsü var atamýn:
-oðul, bir güvercin düþtü elime. tepeli. donu:karaya çalýnmýþ çivit.
cinsiyeti:diþi. bir gün,üç gün, beþ gün elde tutup ertesi gun saldým gökyuzune. ne oynuyordu þu nimet çarpsýn köyluler,ben dilimizi yuttuk. nokta oldukça ’ahaa yitirdim’ diyordum. lakin üç beþ günlük hasretini çýkarmýyormuymuþ hýrsla günü döve döve! ben nerden bilim... o daha inmeden dama düþündüm ve ertesi gun þehirden bir eþ almaya karar verdim. almaz olaydým! ne ümitlerle sabahýn körunde yola çýkýp soluðu kafesinin önünde aldýðým þeytaný. meðer þevketli kökten damarmýþ sahibine. günlerce ilgilenip dizginlerini býrakmama ma raðmen günü gelip koyverdiðinde bizimkinide peþine takýp dönmemek üzere týrýsa kalkmaz mý?
yanaþmadým o saniyeden sonra dünyalarýna. fakat, yine severim onlarý. hemde çok. ne zaman gökyüzünde taklaya duran güvercin görsem bu dünüm geliyor aklýma.
yaþayan sanýk olur ancak bu aþka.
tanýðý olan tutkudur...

iþte böyle
açýk kapý olmasýn
ne diyeceðimi bilmiyorum...

19.02.04
F Tipi Hapishane
Edirne

Adem Tok



Sosyal Medyada Paylaşın: