Sonbahardý.... Ýnce ince yaðan yaðmur, Taneleri yüzünde, Her temasýnda, iz býrakarak, Yanaklarýndan süzlüyordu. Ne kadar yürdük bilmiyorum, Yaðmurun altýnda....... Hiç konuþmadan saatlerce, Ayak seslerimiz, Yaðmurun sesiyle, Raks edercesine, Tempo tutuyordu. Beden dili konuþuyordu, Konuþmaya cesaretimiz yok idi, Konuþursak o büyü bozulacaktý sanki, Sadece gözleriyle ifade ediyordu, Izdýrap içinde olduðunu, Yaðan yaðmur, Onun derdine ortak, þahitlik ediyordu, Sevginin gözyaþlarýydý onlar, Gök gürültüsü ise, Sevgisini onaylýyordu, Sonbahar sevdalýlarýnýn....
Sebahattin Ýzmir 21.Kasým 2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sebahattin İZMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.