Yolun yokuþu düþtü, bana hayat yolunda
Eller baðda dolaþtý, ben, kupkuru çöllerde
Ben derdimle uyudum, yâr ellerin kolunda
Anam vatanda öldü, ben de gurbet ellerde
Damýma baykuþ konar, ellerinkine bülbül
Ellerin evi gülzâr, benimki hepten neyzâr
Bana karanfil düþer, ellereyse mor sünbül
Eller surûrdan içer, benim naram âh u zâr
Matemdir bana hayat, ellere hergün düðün
Bana hicrânlar nasib, dostlara þeb-i arûz
Kýzýlcýk þerbetleri, içtim kandan üç öðün
Bir âteþ gibi yandým, eller sandýki Nevrûz
Þu dünyada muradým, neden gayr-i vâkidir?
Hayâllerle büyümüþ, yetim bir çocuðum ben
Tek yorganým karanlýk, döþeðim de hâkidir
Yüzümü yaðmurlarla, gözyaþýmla yudum ben
Azrâil gelse bu gün, mutlak eli boþ gider
Neyleyim þaraplarý; ben ýzdýraptan mestim
Mevlâ’nýn huzuruna, þu gönlüm sarhoþ gider
Elimde de göz yaþý, dolu münkesir testim
Soner Çaðatay 21.Kasým.2010 /Wuppertal
Kelimeler:
eþk-i çeþm: gözyaþý
neyzâr: kamýþlýk
gülzâr: gül bahçesi
gayr-i vâki: gerçekleþmeyen
hâk: toprak
münkesir: kýrýk
münkesir testi: burada kalbtir