Tenimde bir Kýzýlýrmak coþkusu Akýyor döne döne hasretin Boynumdan ayak ucuma
Yokluðuna dayanýyor yüreðim O gitmiyor da gücüme Yokluðuna yoldaþ olan þu yoksulluðum Elimi kolumu baðlýyor iþte
Gövdemde üzgün bir gül büyütüyorum þimdi Sular seller gibi ezberliyorum hüznü
Serip gecenin ipine Kurutuyorum düþlerimi Geçip gidecek diye Düþ mevsimi apansýz
Ah o dalýp gitmelerim Yüzündeki girdaba Ah o hüznümün sýrtýný Gülüþünün duvarýna Yaslayýþlarým Ne oldu nasýl oldu da Dalýndan sýyrýldým aþkýn Taze yapraklar gibi
Oysa ömrüme yayýlan Kanserim ol istedim Parmaðýma çöp gibi Batmadýn bile Alacaðýn olsun aþk senin
Gövdemdeki üzgün gülü çürütüyorum þimdi Sular gibi kopuyorum aþkýn o daðlarýndan
Suyunu kaynatýp içiyorum zamanýn Tadý biraz acýymýþ Ýyi geldi yine de gönlümün yarasýna Her derdin ilacýymýþ
Barýþ Çelimli Sosyal Medyada Paylaşın:
Barış Çelimli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.