güz

sahipsiz bir sokagýn ýþýksýz köþesi /ben
ve gölgeli gelgitler yumagý yüreðim/ sen
zincirin ortasýndaki kýrýk halka da/üþüyor ruhum
gözüm ufuguna akýyor kaçkýn saatlerde sevgili

dert sarmalý ürkek hayallerim
düþüyor gözlerimden üþüyerek
ve her düþüþ intiharý oluyor sahipsiz aþkýmýn sevgili

gözleri denizi maviye boyayan sevgili
sayarken sensiz gecen zamaný vuslatta
gözlerini çamkýrýgý hayallerime sürerken
kiprigin olam kaþýna kondur beni


dört yaným taþla çevrili sin oldu
tüm gidenler döndü mevsim güz oldu
zaman hazana döndü düþtü yagmurlar
yar yanagýna düþen yagmur olam
gamzelerine kondur beni
Sosyal Medyada Paylaşın: