Çaresizlik

Bir kör fener
Issýz bir denizde koymuþ ellerini yüzüne
Ayaklarý zamaný yenmiþ kayalýklarda
Sen der, ben der
Boþluða bakýp boþluða gülümser

Umursamaz ýsrarcý dalgalarý
Ha köpürmüþ ha sakin fark etmez
Hani bazen insan ister ya
Yürümek hiç durmadan silip düþüncelerini
Kaygýdan uzak
Maziden uzak

Nedendir bilinmez hep ufku tarar gözleri
Biri bekle mi demiþtir
Geliyorum mu
Yoksa susmuþ mudur ensesi dönük
Sýrrýný paylaþmaz ne ýþýkla ne karanlýkla
Kendine mahkûmdur kendine mahcup

Bir çift ayak yürür etrafýnda
Ne çýkmaz sokaklarý adýmlayýp durur
Ne bir kývýlcým gölgesi üzerine düþer
Ne bir ateþ
Titrer yalnýzlýðýnca
Yalnýzlýðýnca üþür yüreði

Bir yalnýz nota uçuþur bazen
Deniz kýzlarýnýn dudaklarýndan çýkýp
Ben gibiler der, sen gibiler der
Çöker hep ayný kayalýðýn üstüne
Ufku deler gözleri yine
Dün gibi
Yarýn gibi

Ýçinin alevli günleri gelir aklýna
Mehtabýn kükrediði yerde
Ýlktin der
Sondun der
Salar sönük ýþýklarýný feryatlarýnýn
Yine gülümser

Sýrnaþýk martýlara aldýrmaz
Güneþi hiç sevmez
Rüyalarý unutmuþtur artýk
Yalnýzlarýn korkmadýðý gibi korkmaz ayrýlýktan
Perisini görmüþ gibi yüreði
Çarpmaz, çarpamaz

Uzanýr gökyüzüne doðru her gece gibi
Mutluluk elbisesi giydirir ýþýklarýna
Kimse bilmez baharýn ilk çiçeði ile çektiði çýpayý
Son baharýn son damlasýyla derinlere attýðýný
Ve o günden beri
Kimse bilmez
Kendini beklediðini
Sevgisiz yattýðýný
Sevgilisiz yattýðýný kimse bilmez…

Sosyal Medyada Paylaşın: