Yalnýzlýk yaþadýðým þehre ait sanmýþtým... Uzaklara gidip,yalnýzlýðýmý denizlerde boðacaktým Boðuldum... Küçük bir iskelede attýðým oltayla hayata tutundum Balýk bahane; Tutmak deðildi beklediðim Beklemeyi özlemiþim...
Uzandým sahil boyunca Güneþ aynýydý yine Çaðýrdý beni yalnýzlýðýn ateþine... Dalgalar;odamýn duvarýna benziyordu Siyah,beyaz ve biraz da toz pembe...
Martýlar güldü halime Çýðlýklarý dedi ki: "Söylesene bu yüreðin hali ne?" Çýðlýklarým eridi suskunluðumla Bütünden kopan buz kütlesi gibi, Battý ve gördü her biri dibi...
Bir diyar olsun isterim, Diyarlardan öte... Yalnýzlýða hançer vursun isterim Hançerden öte... Koy beni dizelerim Bir an bile olsa ötelerden öteye...
Selim Akgün Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Akgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.