Gülme bana... Gücüm yok artýk sahte oyunlarýna... Dokunma bana, Günlük dokunuþlarýný atamam yabana
Ben sende bir ben ararken tekrar, Adý saný belli olmayan bir þehre gömdürdün benliðimi Gavur bir ceset ya benimki; Kimse yýkamadý yýkýlan cenazemi...
Çek ellerini elimden Silme gözyaþlarýmý,kendim silerim ben! Bir umut fidanýný daha devirdin bugün Dokunma! Ben sensizliði tuz gibi süreceðim yaralarýma...
Çocuk gibi oynadýn benimle, Oysa ne umuttan bebekler büyütmüþtüm sana Hepsi þimdi birer körebe... Körlükleri ; görmemeye yalnýzca bir bahane... Ýçindeki nuru adýna çalmýþsýn Þah da sensin vezir de... Oyununu kur,ancak beni bir daha piyon etme, Vezirliðini de gözümde rezil etme...
Selim Akgün Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Akgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.