Bu yalan dünyada gülmedi Bir gün yüzüm Ayrýlýk hasretti Düþtü içime kor gibi Güneþ batarken kayboldu gölgem Doðar diye bekledim yýllarca Dört duvar arasýnda Doðmadý güneþ Yaralý yüreðim hep acý doldu Býraktýðýn güller sararýp soldu Aðaçlar kuruyup yapraklar soldu Bekledim bekledim doðmadý güneþ
Her yer hüzün ve çile ile dolu Doðarmý bugünde sensiz güneþ Dalda yaprak kurumuþ Gözelerde su akmaz Adýný andýkça yüreðim dayanmaz Akar gözlerimde damla damla yaþ Dün gece sana geldim Yine sensiz yine çaresizdim Elimde resmin yüreðim de sen Yürüdüm yollar uzun ve çaresiz Aç kollarýný sana geldim Güneþ doðarken uykusuzdum daðlarda Hüzünlü bakýþ karardý dünyam Görmez gözlerim bir avuç toprak
Konarmý bir daha pencereme kanadý kýrýk kuþ Düþtüm kimsesizim çaresizce aðlarým Umudum tükendi kimseler yok yanýmda Bir tek gök yüzünde yýldýz Birde hayalin Resmine bakýp halalini kurdum Güneþe hasret yüzüm Saklanmýþ güneþ bulutlarýn ardýna Doðarmý bir daha bana güneþ Sabýrla bekleyeceðim yolunu Doðacaktýr karanlýða bir gün batan o güneþ... Hüseyin yanmaz 20/11/2010 Sosyal Medyada Paylaşın:
Tercanlı24 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.