Yakar ela gözler beni,
Hoþ nazarla izler beni;
Yüreðinde gizler beni;
Mendiline dürüp gider,
Bu aþk böyle sürüp gider...
Hükmü biter çoðun azýn,
Özge tadý, iþve nazýn.
Duygu denen divan sazýn;
Tellerine vurup gider;
Bu aþk böyle sürüp gider...
Cana vuslat kâr diyerek;
Sende gönlüm var diyerek;
Yâr diyerek, yâr diyerek;
Kalbe sürur verip gider,
Bu aþk böyle sürüp gider...
Sanki bedel öder gibi,
Hep tebessüm eder gibi,
Yazgý gibi, kader gibi,
Aðlarýný örüp gider,
Bu aþk böyle sürüp gider...
Tutar aþkýn dümeninden,
Günü beyazdýr gününden
Halil’inin Gülþen’inden;
Bir demet gül derip gider;
Bu aþk böyle sürüp gider...
Halil GÜLÞEN