Ey gökyüzünün baþýný döndüren kartal, sessiz sözsüz anlaþmalarýn gök mührü! Yolun herkese kolay geçit kendine küskün duvar. Kargalar geceni belliyor gözükaralýðýnda senin.
Hafif bir yel dal sarsýlýr kýmýldar bütün yapraklarý içimin. “Sözcüklerin ateþine su serper eylemin”*
Ey ateþin aðzýyla suyun dilini çözen bilge; adýna gizlenmiþ birkaç düþ gölgesi uyukluyor duruþunda senin. Hayatý aðýrlýyorsun kayalarýn toprak olduðu yerde, ve taze bir güneþ kovalýyor kokuþmuþ gölgeyi.
Ey gökyüzünün baþýný döndüren kartal! Düþlerde yol alýþý sürgünün yitirdiði dal üstünedir. Yorgun deðilsin taþýn yüreðini aramaktan, kök yadsýmasa, dal ezmese baðlýlýðýyla seni.
Çok uzakta, yalnýz bir sakýz aðacý uyandýrýyor tan yelini, söylemesi için yeni günün türküsünü gün görmemiþ sesiyle.
*Shakespeare
Þerif Erginbay Sosyal Medyada Paylaşın:
Şerif Erginbay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.