acý tepene indiði vakit koþarsýn koþarsýn da kaçamazsýn baþýný en yakýn karakolda býrakamazsýn mesela kendi kendinin kurbaný olduðuna hiçbir güvenlik görevlisini inandýrmazsýn peki ne iþe mi yarar çevrendeki koruyucu melekler seni seyretmeye gülümsemeye karþýndaki mutlu olduðunda gülümseyebileceðini bilirler ve gülümseyiþinin altýnda ne olduðunu senin kadar. ..
bence insan önce acýsýný tanýmlamalý tanýdýðýn bir kuralý sen yapmýþsýn gibi bozabilirsin fakat tanýyamadýðýn her kural sende telafisi mümkün boþluklar açar o vakit tependen sýyýrýrsýn bulutu da, yine de yaðmurlarýn dinmez dönüp alýrsýn karakola býraktýðýn korkularýný ve coþarsýn tanýmsýz acýnla sokak sokak yaðmur yaðmur kendini bulduðun an kadar mutlu hem de henüz bulamamýþken hiç tatmadýðýn bir mutlulukla iþte bilirsin masallar bu yüzden vardýr.
Çiðdem Dal
Sosyal Medyada Paylaşın:
çiğdem_dal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.