yeni felaketlere dirilecektik artýk üzerimizi örtecek bir annemiz olmayacaktý kimimizin
telaþý kuþlardan öðrenecektik bundan böyle kýþ gelecekti yani göç vakti kaldýðýmýz için bir nevi sýðýntýlaþýp gururumuza acýyacaktýk hem de ilk defa acýr gibi taptaze
yanýmýzdan geçenlerden olmayacaktýk bundan böyle koparýp aldýklarý kadar yarým kondurup abarttýklarý kadar bütün kabilecektik bizsiz
kimse sormayacaktý - söylemeyecektik oysa uzun süredir konuþmamanýn verdiði sýkkýnlýkla düðüm yuttuðumuzu yani aðlamaya piç olduðumuzu diyecektik dinlenmeyecektik
dinlenmediðimizi bilip daha bir dillenecektik oysa hiç birþey öðretmeyecekti hayat girebildiði kadar içimize alacaktýk sahte sunuþlarý oysa öðrenmeyecektik her seferinde yeniden kemirecektik payýmýza düþen kemiðimizi
kaybetmemek için oynamayacaktýk artýk ...
(tezgahtan düþtümðümde bir ayakkabýnýn þiddetiyle bu kuytuya itildim. beþ para etmemeye - de iþte o gün baþladým.)
Çiðdem Dal
Sosyal Medyada Paylaşın:
çiğdem_dal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.