YUSUF HAYALOĞLU

Yusuf HAYALOÐLU
“anýsýna…”

Vay anasýný be sayýn seyirciler!..
Hayal gibi gitti …
Kör topal
“Ah! Ulan Rýza”nýn arkasýndan…
Ýçine mi doðdu? Bilmem ki…
Hýrsýmdan aç karnýna bu sabah
Açýp da boþalttým þiþeyi…
Kapattým telefonlarý
Sürgüledim kapýyý sonuna deðin
Meraðýndan ölse de anam.
Bilirim bu böyle gitmez
Komþu kýzý NALAN!..
***
Oysa en iyi arkadaþýmdýn
Çakralarýmýn ruh ikiziydin Sen benim!..
Ne gülebildim
Ne de açýldý
Gözlerimin bozuk vanasý…
Öylece dona kaldým
Sandým ki bir eþþek þakasý bu!
****
Çýldýrmýþ dediler loto
Ben de enteresan hayallere dalýp da
üç kupon oynadým bu hafta…
çýksa iyi olur!
Önce; dýrdýrýný-výrvýrýný çektiðim
Þu karýyý boþarým…
Sonra; cillop gibi bir mersedes çekerim altýma
Ferdi’den mi? Yoksa Orhan Baba’dan mý olur
Bir güzel kaset sokarým içine
Fink atarým boðazda…
“Senin derdin dert midir?
Benim derdim yanýnda…”
***
Daðýtýrým elimde kalanlarý
Bilirsin sen beni
Olmasa da cebimde param
Dost bildiklerime
Sýrtýmdaki ceketimi veririm…

***
Antalya’da aldým acý haberi
falezlerin baþýndaydým!
Ha attým
Ha atacaktým kendimi…
Yer gök dahil!
Görüyor musun?
Çýðlýk çýðlýða bu martýlar sana aðlýyor!
Ýndirmiþ gemiler demirlerini…
***
Arkandan konuþmak yakýþmaz amma
Diyorlar ki;
Ahmet’i
Kaya yapan oydu!
Bilmez miyim? Cancaðzým Bilmez miyim..!
Orhan’ý da “ Baba” yapan
Samsunlu kamyon þoförü “Cemal abi” deðil mi?…

***
Hayat dediðimiz þeyin
Altý üstü bir lokma teferruat !..
Damarlarýmý cýzlattýn yine…
Býrakýp da gitmek var mýydý?
Daha 53’ünde…
Bak! Altý yaþ büyüðün
deðil miyim? Ben senden!
Ýnsan abisine haber vermeden gider mi?
***
Yaþamak buysa eðer
Eh! Ýþte…Yaþýyoruz kör topal.
ters çevrilmiþ bir þiþede
“Kum gibi” tükenerek…
devrilmiþ kadehler gibi
Fýr dönüyor baþýmýz…
Suskunuz bu akþam üstü
Neylersin…

***

pupa yelkenlerim yýrtýldý
zaten içimde kalan cam þiþeleri…
Açýlmak mümkün deðil bundan sonra!
Marmara’nýn boðazýna doðru…
kürek mahkumu ettin sen beni!
Bu nasýl ayrýlýk?
Kaþla göz arasý.
Belki de… En iyisi temiz bir ölüm!
Ardýnda borç harç býrakmadan.
Beddualar almadan
Bir pusula yazmadan…
Oysa düþmana inat
Bir gün daha fazladan yaþamak!
Deðil miydi hayat?
Söyler misin “Ýki gözüm!”
***
Hiç kuþkun olmasýn!
Bu gidiþle
üç vakte kalmaz
Bende gelirim!..
Ey! Yusuf’un oðlu HAYALOÐLU!
“Kaç saatlik yol ki þunun þurasý…”
Gülten Abla’ya selam ederim.
***
Hayalleri bundan sonra
Bilmem kim süsleyecek?
Ýþte gidiyorum!
Çeþm-i siyahým!
Bir mektup býraktým sana
Ey sevgili Türkiye!
Ey! “Ýki gözüm!”
Hakkýný helal et bana!..
Ýntihar mavisi
Gözlerinden öperim…

Alp Altundal
Antalya, 3 Mart 2009


Sosyal Medyada Paylaşın: