bilirsin
dost
yanmýþ yüreði
kor yerine caný sunar insan
yokluk gardiyandýr
saçý dökülür yüzüne inci gibi
kokusu cennetin ilk kapýsý sanki
okursun
arkadaþ
teni bir kere roman saydýn ya
bitmez sonu gelmez
helede
o hasret yokmu
çilesi içine çeker adamý acýmadan
onsuz dünya dolanýr dilime
kimi zaman küfre sulanýr terim
ya da boyun eðilir kadere
gördün
yoldaþým iþte
bu yol kesildi ikimize
sað sol ayrýmý yok sevda tek celsede hapis bize.................
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.