Sensizim, Her seni götüren gecemin ardýndan bakarken, Sensiz kalýyorum yine. Ve sessiz bir o kadar da, Tutmaya çalýþýyorum gözyaþlarýmý. Olmuyor… Sanma çocukluðumdan, Dayanamayýþlýðýmdan sanma!...
Ama söz geçer mi bulutlara, Laf dinler mi hiç. Yaðdýracaksa yaðmuru, Koparacaksa fýrtýnayý, Kim ne diyebilir ki ? Çaktýrýr þimþeklerini, Bakar þöyle bir karanlýða, korkuturcasýna. Ve sonra söndürür bir bir ateþleri… Bir benim ateþim kalýr içimde. Bir beni söndüremez sensizliðimde yaðmur damlalarý.
Çünkü; Her gidiþinde geliþine hazýrlarým kendimi, Her þeye raðmen çöker üzerime gökyüzü. Ýzin verme çýk önlerine, Ama olmuyor iþte. Geceler acýmasýz ve sen pranga vurdun ayaklarýma. Kesiliyor ayaðýmda yollar…
Sensizim, Elimde asi bir sekiz atar, Ve üç-beþ þerefsiz kurþun, Gözünü kan bürümüþ hasretimin. Art arda ateþ ediyorum, Öldürdüðüm sensizliðime. Ama durmuyor, Taki sen dönünceye kadar sensizliðin kalp atýþlarý…
Oysa, Oysa sen dönünce, Senin olmayýþlýðýnda canavar kesilen hasretim, Uysal, masum bir çocuk oluyor varlýðýnda…
En gücüme gidense, Varlýðýnýn son bulacaðý vakti beklemek; Sanki idamýný bekleyen mahkum misali. Sinirleniyor elimdeki silah, Sabýrsýzlanýyor çýlgýnca çektiðim tetik; “-Hadi vursana öldürsene onsuzluðu” diyorlar. Ama sensizliðe kurþun iþlemiyor ki, Karanlýðý bile sekmeyen kurþunlarým, Öldüremiyor, yýkamýyor yere sensizliði…
YENÝLÝYORUM HER DEFASINDA, BU NE SENÝN SUÇUN NE DE BENÝM.. SUÇ KURÞUNLARIN…
ÝÞLEMÝYOR YOKLUÐUNA…!!!
Ýbrahim ALTIKULAÇ “Senin Uðruna”
Sosyal Medyada Paylaşın:
senin uğruna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.