Sabun Kirtiği Gibi Ömür

Çok oldu bu ellerde kýrýlalý kalemim,
Gölgem kovulalý bu kentin duvarlarýndan!
Ýnsanlýða dair ne varsa,
Çaldý avuçlarýmdan haramileri gecenin…


Gözlerim uçurum kenarlarýnda,
Bir dolu ceset var boðazýn batý yakasýnda,
Ruhum kuru kayma vakitlerde volta atmakta.


Ahým zalim aynalaradýr,
Her baktýðýmda aynýyým sandým.
Aynadaki büyücü hiç bahsetmedi,
Yýllarýn yiteceðinden.
Hâlbuki dost bellemiþtim geceleri,
Saymadým hiç birini yaþanan vakitten…
Oysa sabun kirtiði gibi ömür,
Yaðmurlarda eriyip gitti,
Gözlerimi yakan köpükleri kaldý geriye…




gülbeyaz sarýoðlu
ikibinonun/onbirinciayýnýn/onyedincigünü
Sosyal Medyada Paylaşın: