Sensizim, Odamýn soðuk duvarlarý ve ben aðlýyoruz; Sebepsiz ve bir o kadar çaresiz…
Bir fýrtýna esiyor aðaçlarý koparýrcasýna topraðýndan, Ve kar yaðýyor dýþarýda, Yeryüzüne kefen olmuþçasýna. Bir kuþ çýrpýnýyor dýþarýda, Çabalýyor uçmak için amansýz fýrtýnada. Ve ben çýrpýnýyor çabalýyorum gelmek için sana… Sanma korkunç bir fýrtýnanýn yarattýðý, Ürkütücü uðultular tutuyor beni. Sanma duygularým kasýrgalardan zayýf, Bir kuþ kadar suskun ve masum sanma… Þimþek olur korkuturum fýrtýnayý, Volkan olur patlar, Yýrtarým topraða kefen olan karý. Ama yok iþte cesaretim, Bu ne aþkýmýn suçu ne de senin…
Sensizim, Oturduðum bir kuru sandalyem ve Ben, Bakýyoruz tavana boþ gözlerle…
Ne kadar boþ olsa da bakýþlarým, Hep Sen varsýn gözlerimde. Dalýyorum derin hayallere; Yanýmdasýn sanýyorum, Benimlesin… Hayaline kapanmýþ gözlerimi açtýðýmda, Þimþekler çakýyor beynimde. Ýsyanlar kopuyor yüreðimde… Yoksun!... Nerdesin ?... Aðlýyor, duvarlara vuruyorum, Ýntikam alýrcasýna… Sonra… Sonra, Yýkýlýyor yumrukladýðým duvarlar üzerime, Kýzýyorlar bana; “- ne duruyorsun, gittt !… Kavuþ sevdiðine!...” Sanma duvarlara yenik düþüyorum… Ama olmuyor iþte! Pranga vurmuþsun ayaklarýma, Ya çatarsan kaþlarýný, Salarsan ok olmuþ kirpiklerini üzerime diye,
KORKUYORUM…!!!
Ýbrahim ALTIKULAÇ “Senin Uðruna”
Sosyal Medyada Paylaşın:
senin uğruna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.