ÜSTÜME YÜRÜDÜ DAĞLAR

Aþkýn kýrýlgan kepenkleri kapanýrken yüzüme,
Küflü parmaklarým emer yüzlerimi.
Maralýn Ýnci gözleri,
Karanlýðýn dizlerinde derin uykuya dalarken,
Öfke duvarlarým parçalanýr,
Kalemi kýrasým gelir
Yaralý ceylan…
Küstüm dediði yalnýzlýðýn kýyýsýna uzanýrken,
Kýzýl daðda gözleri bulutlara uzanýr,
Ahu gözlüm;
Buruk geçmiþin acýlarý yüreði damýtýrken,
Bak üstüme yürüdü Sivaslým; koca daðlar…

Nazlý gülüm;
Gecenin karanlýðý emerken parmaklarýmý,
Býrak gözlerindeki hüzün gemisi gitsin,
Gönül kapýndaki öfke duvarlarý yýkýlsýn,
Al yanaklarýn gülsün,
Ýçin titresin,
Uykusuz gecen gecelerinde ben olayým,
Þimdi kapýna gelip oturdum,
Bir yanýmda Sivaslý, bir yanýmda ceylan,
Üzerime yürüyor daðlar, içimde heyelan…

Sensiz sabahladýðým gecenin vuslatý yok,
Hasretliðin týrnaklarý, yanaklarýmda iz,
Gözlerin yanan içimin dipsiz kuyusu,
Yüreðin katýksýz sularýn sevdasý,
Þahidi…
Dipsiz kuyunun fýrtýnasýnda,
Çalýntý zamanlarýmýn simsiyahý,
Saçlarýmý kaplayan þu beyazlar…

Acýlarým;
Yüreðimin her gün bir tarafýný yýrtýyor,
Korkuyorum,
Þiirlerin, türkülerin bitmesinden,
Namlunun ucundaki deli kurþun gibiyim,
Dost nefesi kokan sözcüklerden,
Kabristanda ayaklanan taþlar gibi sözlerden,
Ruhun cesede verdiði huzursuzluk gibi,
Umudumun gelmeyiþine,
Direniþine,
Tükeniþime,
Tavadaki yað gibi eriþimden korkuyorum; Sivaslým…

Esilyam, karçiçeðim,
Güneþim sevginle ýþýt beni; yak yak…
Bir barbi bebek gibi uyusam gece dizlerinde,
Ayþe olsam, gül olsam, koklasan.
Çalýntý zamanýn daðlarýnda noktayým þimdi,
Gök kýzýl, yer kýzýl, dað kýzýl/a boðanmýþ,
Dünyayý titreten fermaným yok.
Þu garip gönlümde…
Yar! Üstüme yürüdü daðlar sensiz bir noktayým,
Ciðerlerimi boðan dumanlarda sarhoþum,
Býrak artýk gitsin gözlerindeki hüzün gemisi.
Eðer gelmeyeceksen bana! bu sana son haykýrýþým.
Bu sana son bakýþým, son gözyaþým,
Güneþ doðmadan yýkadým içimdeki düþü…


Sosyal Medyada Paylaşın: