sabah kalkarsýn tek hayali vardýr yataðýnda
onun yanýnda olmadýðýný görürsün,
iþte orda baþlar özlem,
sonra koþuþturma baþlar,
bütün gün býrak onu kendini unutmuþsundur,
hava kararýr sen gelirsin eve,
kapýnýn önünde baþlar tekrar özlem,
ayakkabýlýkta boþ iki rafa takýlýr gözlerin,
sonra anahtarýn sesine dalarsýn,
alýþkýn deðilsindir,
kapýyý açar açmaz girersin içeri,
derin bir nefes alýrsýn,
sanki gene onun kokusunu duyacakmýssýn gibi,
ama yoktur kokusu,
boynun bükük gidersin yatakodasýna,
üstüne deðiþtirirsin,
sonra baþlarsýn baðýrmaya,
nerde benim terliklerim,
unutmussundur onun olmadýðýný,
burnunda baþlar küçük yanmalar,
gözlerin dolacak gibi olur
ama hemen ayaða kalkarsýn
mutfaða dadanýrsýn,
aparatif birkaç birþey hazýrlarsýn,
tam yemeðe baþlarsýn anýlar canlanýr gene,
onunla bu masada ne anýlarýn vardýr,
iþtahýn kaçar gecersin televizyonun karþýsýna,
kafa daðýtmaya çalýþýrsýn,
tam o ara gözüne iliþir düyün fotoraflarýn,
kaldýramamýþsýndýr bir türlü,
alýrsýn fotorafý kucaðýna
baþlarsýn tekrar anýlarý yaþamaya..
gözünden dökülen 2 damlaylayla gelirsin kendine,
fotorafý koyarsýn yerine ve geçersin yataða,
aðlamayacaksýndýr yakýþmýyordur sana,
kafaný koyarsýn yastýða,
ne saða dönebilirsin ne sola,
sadece yukarýya bakarsýn,
aðlamamak içindir belkide,
düþünürsün yaþadýklarýný,
o büyük acýn yavaþça yerini yorgunluða býrakýr,
gözlerin yavaþça kapanmaya baþlar,
ve bir günü daha böyle gecirerek
ona 1 kademe daha yaklaþtýðýný düþünürsün,
küçücük bir gülümsemeyle uykuya dalarsýn..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.