Düþünürmüsün hayat neden böyle?
Dersinki içinden, benden dolayýmý olan herþey
Birinin elini tutabilecek kadar yakýn olupta
ayný anda bi o kadar uzak
Onu dünyanýn en mutlu insaný yapabileceðini bilipte ondan kaçmak
Düþünürken elinde nargileyle masadaki paslý çiviye bakarken
Bana ne kadar deðer veriyor ne kadar beni istiyor
Beni bi oyun olarakmý görüyor
Oynatýrmýsýn kendinle o sevdiðin kiþiyi
Yaþarmýsýn hayatýný sadece onun istediði gibi
Sana dediðinde artýk bitti diye
Diretirmisin böyle olmamalý herþey diye
Yoksa çekilirmisin köþene eski bir aný gibi
Ona o kadar yakýn olduðun halde
Sanki bir ömür kadar uzak olduðunda sana
Ona söylemek istediðin binlerce þey varken
Beklermisin sadece 2 kelime söylesin diye
Uzaklaþýrmý senden tek bir söz yüzünden
Hemde hiç aklýnda yokken öyle sadece estiðinden
Çekerken nargileni bakarken dumanýna
Hayatýndaki herþey o duman gibi kaybolurken sonsuzlukta
Dersinki içinden neden böyleyim ben
Bi hayalmiydi herþey yoksa bi macera
Bu kadar kolay bitermi dersin tamda kendini sevmeye bu kadar hazýr hissederken
Onun hakkýnda düþündüðün þeyler gerçek mi çýktý yoksa
Kafanda kurduðun o binbir kötü düþünce
Sadece bir sýcaklýkmý aradý yoksa yeni yerine ýsýnýrken
Kimseyi tanýmadýðý için mi seni seçti vakit geçirmek için
Birini bulunca gidermi dersin oda kuþlar gibi
Uçarmý senden uzaklara hayatýndan çok öteye
Otururmusun onun yanýnda hiç birþey söylemeden dakikalarca
Ýçin içini yer konuþmak için ama susarsýn
Haykýrmak istersin konuþ diye ona
Kalkarken baþýn döner nargilenin baþýndan
O an sana o kadar iyi gelmiþtirki o
Unutmuþsundur bir anda onu
Sadece ayakta durma isteði vardýr içinde
Toplarsýn ardýndan kendini hayal deðildir hiçbiri
Yanýndadýr yine o ama artýk çok uzaktýr sana
Koyulursun yola götürürsün onu mekanýna
Ayrýlýrken gözlerine bakar tek bir kelime et diye
Sende aynýný istersin biþeyler söylesin dersin
Tanýmadýðýn bir ses gelir karþýndan bir tek þey söyler
Üzdüm mü seni der o ses aðlarcasýna
Erkeksin ya yakýþtýramazsýn kendine hayýr dersin
Düþünmek istiyorum yarýn görüþelim dediðinde
Susarsýn sana bir sonsuzluk gibi gelen saniyeler boyunca
Öptüðünde seni yanaðýndan o sýmsýcacýk dudaklarýyla
Yine unutursun her þeyi saniyeden de az olan o süre zarfýnda
Bakýp gözlerine uzaklaþýrsýn ardýndan
Dudaðýnda sadece sevdiðin bir þarký
Ayaklar kendi halinde nereye giderse
Telefonun çalar ardýndan bozar o büyüyü
Bakarsýn o arýyor düþünürsün açsammý diye
Açýnca seni çaðýrýr neden diye sorarsýn
Sadece biþeyler söylemek ister bilirsin
Ama baþka bir neden uydurur
Gidersin yanýna bakarsýn ona
Tekrar ayrýlýrken onun yanýndan bakarsýn gözlerine uzun süre
Öpebileceðini bilirsin o sýcacýk dudaklarý
Ama yediremessin kendine ben böyle biri deðilim diye
Giderken yine düþünürsün hayat neden böyle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.