Þehir sanki isyankâr bir rüyadan uyanmýþ. En güzel hayalleri yaðmalamýþ uðrular, Gençliðim gözlerinin siyahýna boyanmýþ. Çehreni görmek için yalan olmuþ doðrular. Söyle, þair ne yapsýn sükût varsa kaderde, Bilmedim mutluluk ne, tebessüm þimdi nerde…
Martýlar, denizinden uzakta uyanýyor. Sensiz doðan her sabah ayrýlýða gebedir. Bir adýn kaldý bende ilmek ilmek kanýyor. Geceler viran þimdi, gündüzler harabedir. Söyle, þair ne yapsýn hüzün varsa kaderde, Bir hançer yarasý var düþtüðüm her kederde…
Aþk; gönül aðrýsýdýr takvimlerin ardýnda, Saatler gözlerimin melâlinden utanýr. Bir beni vurdular ah gözlerinin yurdunda, Hasretin yüreðimin kýyýsýnda uyanýr. Söyle, þair ne yapsýn hasret varsa kaderde, Kahrýma ram olur aþk tutuþtuðum her yerde…
Gitmeli bir gurbete gölgelerin peþinden, Sessizce terk etmeli bu þehri sensizliðe, Gözlerim utanýrken gözlerimin yaþýndan. Kahrolur þimdi ruhum sendeki bensizliðe. Söyle, þair ne yapsýn hicran varsa kaderde, Muhtacým þimdi sensiz nisyan denen namerde…
Unutmak saatlerin sustuðu anda baþlar, Yalnýzlýk düðümlenir saçlarýna baharýn. Pür melâl bir sükûna dönüþür tüm telaþlar. Son nefes belki bugün, kim bilir belki yarýn. Söyle, þair ne yapsýn ölüm varsa kaderde, Ruhum ruhuna öder son borcunu kabirde…
Yusuf MESCÝOÐLU 28.10.2010 Sosyal Medyada Paylaşın:
bahçıvan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.