Zilhiccenin ilk onu, baþladý hac günleri;
Feyze nura gark oldu, müminlerin genleri.
Tarihte fevkalade, olaylar vuku buldu;
Ýlahi merhametle, âdem nesli kurtuldu!
En baþta Âdem nebi, annemizle beraber; (a.s.)
Uydular Azazil’e, duydular kötü haber.*
O güzelim cennetten, indiler alçak yere;
Hem de ayrý beldeler, gark oldular kedere.
Günler, aylar ve yýllar, piþmanlýk ile geçti;
Ferah’a ram bedenler, acý gözyaþý içti.
Ve nihayet gün geldi, zilhiccenin onunda;
Arafat’ta dualar, kabul oldu sonunda.
Oradan yer küreye, yayýldý insan nesli;
Bazýsý Habil gibi, bazen Kabil nefesli!
Emre uydu babamýz, Kâbe’yi inþa etti;
Böylece bu ilk mescit tufana kadar gitti.
Sonra Ýbrahim nebi, uydu ulvi emire; (a.s.)
Hacer ve Ýsmail’i, býraktý çorak yere. (a.s.)
Oluþmaya baþladý, haccýn her güzel rüknü;
Ýki büyük peygamber, çekti büyük yükünü.
Ýlk önce zemzem çýktý, mucize-i Ýsmail; (a.s.)
Su olunca hayata, olundu þeksiz nail.
Sefa Merve arasý, say rüknü vücut buldu;
Yavaþ, yavaþ oraya, Mekke þehri kuruldu.
Emri ilahi ile Kâbe inþa edildi;
Karþýlýðý hudutsuz, merhameti sebildi.
Bu dünyada rahat yok, baþladý imtihanlar;
Birçok olay yaþandý titredi þuh cihanlar.
Ýbrahim söz vermiþti, er evladý olursa; (a.s.)
Kurban keserim dedi, duam vücut bulursa.
Ne hikmetse unuttu, verdiði bu sözünü;
Ýsmail’e hasr etti, sevgisinin özünü.
Ama hatýrlatýldý, rüyasýnda bu ahdi;
Kurban et Ýsmail’i, söz verdin durma hadi! (a.s.)
Dedi ki! Oðulcuðum uykularýmda seni;
Kurban eder görürüm, Rabbim uyarýr beni!
Ne gibi vahi varsa, babacýðým uy dedi;
Sabrederim inþallah, emri hakka ebedi.
Süsledi Ýsmail’i, yola oldular revan; (a.s.)
Þeytan düþtü telaþa, etti durdu feveran.
Taþladýlar üç yerde, bugün, her biri rükün;
Ona olan hýncýmýz, birazcýk bulur sükûn.
Bu imtihan çok çetin, kazandý baba oðul;
Var git yürü kör þeytan, kin ateþinde boðul.
Ve Ýsmail’e bedel, “bizibhin azîm”indi; (a.s.)**
Muhammet’in nurunu, kesecek ferman dindi. (s.a.v.)
Bugün birçok hac rüknü, o günlerin temsili;
Görüp ibret alana, ücreti misli-misli!
Rabbim arzu edene, nasip et makbul haclar,
Affýnla gülsün zemin, yeþillensin kýraçlar…
Salih Yýldýz…13.11.2010
* Azâzil (Þeytanýn bir diðer ismi)
** bizibhin azîm(Büyük Kurban)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.