Ayýn referandumla tahta geçtiði bi zamandý Ve uluyordu sessiz harfler Sinsi çakallar gibi Sesli sesli Ve öcü þeytanýn güdümünde Diþ bileyip çatýþýyordu -n ile –b Derken ihtilaftan rahmet doðuyordu Nur topu gibi bi –me leri oluyordu Ve mutluluktan kafayý yiyordu þaþkýn aile: Alfabe Ellerinde çiçekler on Rakam, onu kutlamaya geliyordu…
Ve yýldýzlarla iyice demini alýyordu gece Aþk koyuluyordu ince belli bardaklara Ve þeker yerine beyaz huzur katýlýyordu içine Sonra da içiliyordu Cennet çayý gibi ta sabahlara
Ve uyumadan duacýklar ediyordu tüm orman Rabbe: “Allah’ým Eli sevgisiz, Beyni kotalý, Yüreði baltalý adamlar gelmesin buralara!” diye...
Ve minik bülbüller mahalle korosu devralýyordu iþi Omuz omuza aþk þarkýlarý söyleniyordu Ve aðaçtan serenat yapýyordu baykuþun biri de Güneþ’e Ortalýðý edebi bi romantiklik kaplýyordu Ve yükselen bi ümitle bekliyordu yavru ceylanlar Güneþ’i Bir dere boyunda dünya gözüyle görelim diye kutsal Seviyi!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
mustafainc Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.