Mehtap Yüklü Gülüşün

Mehtap yüklü gülüþünle geldin bir gece
Sarsýntýlar saplandý sineme hece hece
Bir daha uðramadýn tutuklu kalan ömrüme

Her þey görüldüðü kadar basit deðilmiþ
Çöller buz kesmeye durdu sabah sabah
Gülistan ay ýþýðýndan mahrum kaldý
Rezilce acýtýyor kanatlarý tutku yüklü âh !

Arýlar taþýdý zakkum kokan polenleri
Büyüttü tuhaf devler çuvaldýz olan dikenleri
Hüzünler kýyamda karþýladý özlemleri
Çoðaldý mazlumun derûnî kýyametleri

Þimdi denize açýlamadan çürüyen gemi gibiyim
Sular dokunuyor kar tanelerime
Yaðmurun adýný anmak korkutuyor dilimi
Kuraklýk cehennemi sarmýþ kutlu seferlerimi

Her yýldýrýmda hasret yüklü aþký içsem de
Tüm çiçeklerim karanfil renginde
Aðýt oldu gülüþün kirpiklerimden dökülen vecizelere
Hicrân dokundu tüm bilmecelerime

Nâdide bir günün akþamýnda
Yýldýzlý bir mekanda beklersen beni
Aydýnlatýrsan maziyle beslenen âtîmi
Çocuklar gibi sevinirim inan ki…

Umudun nuruyla ,son kez , gel emi…!


(Atakum-Kasým/2010)

Dursun Tiftik

Sosyal Medyada Paylaşın: