Ne umutlar biter kalbimde ; Yine de pes etmez nefes almaktan... Heyecan ister kalbinin vurþuna. Kýrýlmamýþ olsun isterde hep kalbi, Engel olamaz karasýna bahtýnýn ... Hüzüne git der gitmez. Güneþi de severde; En çok gün batýmýný seyredalar. Düþünür durur ben neler yapamadým diye... Baþýný dik tut seni boðanlara raðmen ! Dik dur diye tembih eder kalbine , Umutlar bitmez sabahlar oldukça, Bunu öðrendin geçmiþ mazi oldukça... Hüzne de alýþtý ama gündüzleri gece yaptý. Nefesin kekremsi tat alýr , zehir olur ya sevdalar, Ýþte öyle konuldu son noktasý sevinçlerimin . Gelecek gel dese gider miydi düz yoldan ? Tökezler miydi her engelde ? Iþýklý bir umuttu hayaller . Þimdi gerçeklere kara çalýyor, Zamanýn hain elleri ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yeldaödek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.