Bir çift ayakkabýydýk Biri sað biri sol. Hep ayný yolda gidip gelen Ayný apartman önünde Ayný eþiði geçen Bir çift ayakkabýydýk.
Birimiz aþaðý mahalleye gider Ama ayaðý hiç yere deðmezdi. Bir çift ayakkabý ama Biz hiç eskimezdik. Ne taþa, toza deðer Ne çamur, ne su Varsýl bir çift ayakkabýydý o. Her zaman kapýda Kendisini bekleyen Çekingen korkak Baþý önde beklerdi Hizmet için bir baþka Bir çift ayakkabý.
Ýþte bu iki çift ayrý evlere giderler Eski ve yorgun boyasý dökük çift Basar zile ve kapýdan Gülen bir çift terlik çýkar ki Ayakkabýnýn tüm baðlarý çözülür birden.
Diðer ayakkabý Kale gibi bir giriþten Gestapo kýlýklý soðuk Sýrtýnda güvenlik yazýlý Küçük kulübeden geçer. Durmadan Duraksamadan Büyük bir gökdelenin en tepesine çýkar. Kapýda hizmetçi Islak elleriyle karþýlar Parlak ayakkabý buz gibi eve Mermere vurarak kendini Sert bir adýmla girer.
Ýlk çiftimiz serilmiþtir sýcak evin Kapýsýnýn yanýna Þenþakrak kahkahalar duyulur. Lüks kaldýrýmlar ayakkabýsý Koskoca dolapta soðuk, yalnýz Kendinden habersiz, Derin bir ah çeker ki: Taþýdýðý insana, hem kendine acýr Aslý astarý bir çift ayakkabýdýr.
(Kasým 2010 Ýstanbul)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Melik Haker Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.