Rezil-i rüsva olurum seninle inan Býrakamaz düþlerde kalýrým, kenarda bir yerlerde Susarým bakmam gözlerine bir an Yetinmelere boyun eðerim, tarumar yüreðimle sende
Olmazlara girerim, kurþunlara inat giderim Korkusu hiç kalýr ölümlerin, sana kavuþamama var iken Açmaz yapraklara dert yanarým, sonum hissedildiðinde derim Belkisi biter düþüncelerin, kavuþmamýz mahþerde senki gül-ü diken
Uzun bir yoldasýn þimdi, kahreden susmalardasýn Tutamaz elimi kimseler, düþüncelerim engel buna bu akþam Baþka ellerde, baþka kollarda, sýcacýk yuvanda onunlasýn Kendimi saklýyorum kahýrdan, anlaþýlamaz olasýn diye bu acýmdan... Sosyal Medyada Paylaşın:
kocabey252 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.