soðuk duvarlarýnýn buz kesen karanlýðýnda zindan misali zerre kadar aydýnlýk yok bu günlerde tüm umut renkleri kendini çekmiþ hayattan sanki açýlan kollarýmýn yetimliðinde bükülüyor bedenim ruhumu çiðneyen kalabalýk gölgelerin resminde dizlerimden kalkmýyor ellerim
halaya durur acýlar damarlarýmda her gece serkeþ düðünlerin canýmý deþen keskin sesinden uyuyamam ne þarkýlar ýsýtýr titreyiþimi ne de þiirlerden el aman bitirmek herþeyi bitirecek gibi geliyor hayatýmda öyle bir cümlesin ki sen asla nokta koyamam
Faruk Civelek
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kızıl Gazel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.